Hvað í fjandanum laumaði þessi lúna dóttir í teið hans föður síns, einhvers konar örvandi efni? Hún vildi viljandi að hann færi í harðsperrur og gekk um húsið í nærbuxunum! Og hvert gat maðurinn farið þegar höfuð hans hafði þegar náð skotmarkinu. Enginn dill gat staðist þá freistingu.
Þvílík djúsí litla skvísa töffari). Ég hefði gjarnan viljað gefa þessari ungu dömu frábæra blástur og leyfa henni svo að sjúga getnaðarliminn á mér svo að sætan gæti upplifað alveg æðislega fokkið. En þessi gaur stendur sig líka mjög vel og þarf enga hjálp við að troða niður leggöngin á stelpu. Hann er fínn sjálfur og þá gefur hann henni líka sæði.)
Þessi tígli er æðislegur.